Things happen......

Zoals de quote op de foto zegt: 'Things Happen'.... Joh, echt waar? Als dat niet zo was, dan was er iets goed mis. Ik heb dit gelukkig niet bedacht, en ook niet dat dit op de 'uni' (school plek campus) hangt. Om ons op te fleuren?? Geen idee. Misschien iets in de trant van: 'Joh, geef de moed niet op, die bus komt zo wel'. :P

Gelukkig gebeuren er dingen, want anders zou het ook een beetje saai zijn. Zo heb ik ontdekt dat er drie communicatie systemen op de school gebruikt worden, die niet altijd even synchroon lopen. Zo misten we dus een belangrijke Tascam (audio recorder) workshop, waarbij wij braaf en netjes op tijd in het lokaal wat aangegeven stond, te wachten, terwijl de docent in een ander lokaal op ons aan het wachten was. Niet erg handig. Ook niet omdat we deze workshop nodig hebben om die apparatuur te mogen lenen. Zo heb je als nieuwe student voor bijna alle apparatuur eerst een workshop nodig, voordat je het kan lenen (om te voorkomen dat imbecielen kostbare apparatuur mollen, wel logisch), plus een 'Media Centre Induction'. Een soort algemeen praatje hoe je iets kan lenen etc etc. Natuurlijk had ik dit allang uitgevonden, en was het dus een beetje saai. Gelukkig probeerde de docent er nog wat leuks van te maken en was het nog best lachen. Ook omdat er meer studenten waren dan dat hij had verwacht (wat dacht je dan, bij een kunstacademie waarvan een groot deel van de studenten apparatuur wilt gebruiken, en je deze inductie niet erg vaak aanbied?). 

Vandaag (vrijdag 21e), ging ik terug maar lopen. Het zonnetje scheen, en ik dacht: 'Laat die bus maar zitten.' Bovendien zou het maar een halfuur lopen zijn, zei men. Dat is dus blijkbaar voor iedereen anders, of ik moet echt heel raar zijn gelopen (heb netjes de bordjes richting 'city centre' gevolgd, met een lopend mannetje eronder). Ik heb er ongeveer 50-60 minuten over gedaan. Wel mooi om te wandelen, maar nog een flink stuk lopen dus. Het begon met zon, maar zoals dat hier in Engeland (en Nederland) kan gebeuren, begon het 20 minuten later te regenen. Ik liep lekker dus het maakte niet veel uit. Nog weer 20 minuten later was het toch best wel hard aan het regenen, en toen kreeg ik er genoeg van. Ik was nat, en ik wilde naar huis. 
Het is wel erg mooi om te zien, want ik liep langs de rivier de Avon, en langs een stuk spoorlijn. Met toen nog boven mij een stuk blauwe lucht en flink wat zon. Achter mij lag een oude spoorbrug die ik was gepasseerd. En iets verder zag je wat heuvels en de Clifton Bridge, met daarboven grijze wolken en lucht die mij achtervolgden. 

     
Eenmaal thuis was ik behoorlijk doorweekt, maar toch ook wel blij, want ik had weer wat nieuws beleefd. Ik had onderweg het gevoel alsof ik op vakantie was. Vrij om te gaan en staan waar ik wilde. En in feite, is dat ook wel een beetje zo.

De docenten zeggen hier: als je al je werk (ook al student) onbetaald blijft doen, dat is niks. Ook als student heb je recht om betaald te worden voor wat je maakt. Als artiest/kunstenaar wordt je meer erkend. Zo kan je je werk naar festivals/of waar dan ook insturen, want docenten gaan je niet betalen. Niet dat dat bij mijn studie in Nederland niet kan, maar je wordt nog een beetje teruggehouden. Als je hier een baantje vind, en je bent ook nog student, dan is dat werk (wat je als kunstenaar dus maakt) net zo belangrijk als je studie. In Nederland ligt de druk erg op het afmaken van je studie, en daarna pas het werkveld in. Hier ligt die focus anders. Klasgenoten van de filmafdeling hebben al films hier en daar draaien. En dan bedoel ik de films die ze als "opdracht" voor de studie moesten maken. Naja, in Nederland kan dat ook, maar daar zitten dan weer meer dingen achter, en dat gebeurd niet zo gauw. 

Hoe is het bij animatie? In een woord: heerlijk! Afgelopen dinsdag kregen we een lecture over layouts, van Frasier Maclean. Voor velen zal deze naam niet veel zeggen, maar hij heeft binnen de animatiewereld een redelijk bekende naam. Zo heeft hij meegewerkt aan 'Tarzan' en 'Who framed Roger Rabbit'. Ook heeft hij een boek geschreven over layouts. Dat houdt in: achtergrond, de setting, maar ook de choreografie van de personages. Dus een combinatie van production design en mise-en-scene, alleen dan voor animatie. Meer over Frasier Maclean: http://www.imdb.com/name/nm0533770/. 

 
Hij vertelde hierbij over de projecten en de dingen die daarbij belangrijk zijn. Dat was heel inspirerend. Het heeft me vooral aan het denken gezet: wat wil ik nu precies doen? (Op die vraag ben ik al een tijdje aan het broeden). Wil ik animatie meer bij mijn werk betrekken? Ja. 
Het grappige is, veel mensen vinden dat live action en animatie twee totaal verschillende dingen zijn. Misschien in grote lijnen, ja, maar ik zie ook veel overenkomsten. Bovendien: het gaat om verhalen vertellen, storytelling. En hoe je dat doet, dat maakt eigenlijk niet uit. Zolang je het maar verteld. En je hebt duizenden manieren om dat te doen. In ieder geval, ik zie niet heel veel verschil. Ik wil nu van alles leren over animatie! Hoe zijn films gemaakt, zijn er meer overeenkomsten met live-action, hoe komen dingen tot stand, hoe worden personages ontworpen? Etc. 
Wat deze les mij ook weer heeft helpen onthouden: veel verhalenvertellers zijn bang om te tekenen. Tekenen helpt! O ja, tekenen kan ook nog! Er zijn namelijk veel animators die achter de computer kruipen en geen potlood aanraken. Ook de filmmakers zouden, vind ik, meer moeten tekenen. Durf. Courage. Ik zal er vaker aan proberen te denken.

Dus zo gezegd zo gedaan, ik ben in de middag gelijk wat testjes gaan maken (filmpjes volgen nog).

En ook mijn klasgenoten waren lekker bezig. Hieronder zie je Arty zijn 'puppet' van 'plastecine' te maken (soms vergeet ik gewoon de nederlandse vertaling van woorden, gaat lekker met m'n engels dus).

Een van de docenten van de animatie module staat bekend als 'scary Mary'. En soms is ze dat ook wel, maar met een reden. Want ze probeert ons te weerhouden om stomme, ingewikkelde, en te grote dingen te doen of te maken. Ze is een soort van manager, en ze probeert alle studenten die animatie doen (3 jaren + optie studenten) te helpen. Althans, niet helemaal bij de hand nemen, maar meer op weg te helpen. En zeker voor ons optie studenten, is het wel eens nodig om keiharde kritische vragen te stellen, en dan kan ze wel eens als een 'bitch' (sorry, het zijn niet mijn woorden) over komen. Ze wil ons gewoon een portie realiteit meegeven. 
Gelukkig doet ze ook wel leuke en geinige dingen met ons. Bijvoorbeeld toen we even moesten wachten op andere mensen, in het lokaal, gingen we een stop motion filmpje maken (om de seconde een foto), van dat iedereen met zijn stoel een beetje bewoog. En ondertussen maakte zij foto's. Ik heb helaas niet het filmpje, maar wel een foto van de spacende stoelen. 

Over objecten gesproken, bij de filmafdeling kwam woensdag een acteur, Malcolm Hamilton (http://www.imdb.com/name/nm3222624/?ref_=tt_cl_t2) langs om ons iets over ideeën creeeren te vertellen. Deze naam zei mij eerst ook niks. Maar hij is naast acteur ook een theatermaker, een verhalenverteller zoals hij zelf zegt. Hij kwam heel enthousiast over. Hij vertelde dat hij ook interactieve dingen deed. Zoals een soort levende 'hangman' (dat spelletje met die woorden raden). Niet dat er echt iemand opgehangen werd, maar er werd gebruik gemaakt van een pop, met daarboven het hoofd van die Malcolm. Maar mensen op straat konden dan letters raden en zo het spelletje spelen.
Een simpele oefening die we met hem in de klas deden, ging over waar ideeen vandaan komen: allemaal je schoenen uit, en zet ze omstebeurt maar in het midden op een manier die je zelf mag bepalen, en je mag ook andere schoenen veranderen, etc. 

Ik kan het verkeerd hebben, maar volgens mij komen ideeën nog steeds uit je hoofd en niet uit je schoenen....
Nadat we de schoenen geplaatst hadden, gingen we kijken: wat is hier aan de hand? Ja, chaos, een bende. Of een feestje natuurlijk. Het idee was: hoe kan je hieruit een verhaal halen, wat je eventueel kan gebruiken voor een film of iets anders.
Maar het belangrijkste wat Malcolm zei: 'Being interested in everything is one of the most important things for a storyteller'. Mooi, dat heb ik gelukkig mee, ik ben altijd nieuwsgierig naar van alles (ik hoor dus echt in dit vak thuis, meer bewijs). En hij zei ook: ' Allow yourself to be bored. Give yourself some space.' Dat vind ik zeker een hele goeie. Want veel mensen zoeken de hele tijd dingen om te doen, en als ze vervelen dan is dat niet goed. Tuurlijk wel! Het geeft je tijd en rust om na te denken. Of gewoon om even lekker niks te doen. Voor mij is dat soms nog wel makkelijker gezegd dan gedaan. Maar ik wil dit ook zeker onthouden.  

Verder zijn de filmlessen veelal luisteren en kijken naar de powerpoint presentatie. Soms ook wel interessant hoor, maar ook veel oud nieuws (ja, het is goed om de basis te herhalen, maar op een gegeven punt wil je verder). Volgende week in ieder geval iets doen: 48 hour challenge! En ik heb al een ideetje! En dat ga ik nog lekker niet vertellen. Volgende blog misschien. 

Andere bijzonderswaardigheden deze week: Beer & Cider festival! Lekker van allerlei biertjes en ciders proeven. Interessant. 
Oh! En de bus was deze week veelal op tijd! Ook omdat ik eindelijk een app heb gevonden (de meest geweldige), waarbij je alle bushaltes kan zien, welke bussen er stoppen, en in hoeveel minuten ze daar zijn. Geweldig! En erg handig! Scheelt een hoop frustratie en verspilde tijd. 

Conclusie: Bristol is nog mooier, en ik heb weer veel geleerd. Ik ben blij dat ik hier ben. Misschien ga ik toch een fiets lenen, want het lijkt mij hier erg gaaf om te fietsen, en nog meer van Bristol te kunnen zien en ontdekken.
En hier is een foto van een kathedraal, omdat het kan >>

En voor wie het nog niet kent, een erg leuke animatie door een docent van de WDKA: 'Fata Morgana'  ook gewoon omdat het kan, en het leuk is. 

En nu: weekend!!!!!!! 

(Zijn er trouwens nog andere vragen? Dingen die ik vergeten ben te vertellen?)