Here we go, Avontuur nu echt begonnen

Daar gaat ie dan. Alle spullen zijn ingeladen, dus we kunnen gaan. Wacht, heb ik echt alles? Echt alles?? Ja?? OK... IK geloof het (en alles wat niet mee is, is mooi meegenomen, aldus mijn pa)
Dag broer, pas goed op m'n huisje. Dag mijn lieve Mattijs, tot snel.
Surprise! Moeder gaat toch wel mee, en zelfs mee op de boot en naar Bristol! Dat betekent extra eet-overlevingspakket-voor-onderweg met zat koekjes, fruit, dropjes, drinken etc. (en natuurlijk is er zo ook meer gezelligheid mee)

In het buitenland rijden kan van de lijst afgestreept worden. De boot was meer een gezellige huiskamer, met meerdere mensen, een paar gillende baby's en een tv. En dan met een kussentje op een bank hangen. Wel lekker met warme choco. Natuurlijk moet er ook nog even buiten gekeken worden, maar je zag verder niks, want het was pikkedonker. Slapen lukte helaas niet erg (boot zou om 2.00 NL tijd 's nachts aankomen).

Om 1.30 (Engelse tijd, dus 2.30 NL tijd) reden we op Engelse bodem. Nu toch wel erg moe, al was m'n pa nog wakker genoeg om te rijden. Maar goed ook. Maar na een uurtje rijden toch wel even op een parkeerterrein langs de snelweg gestaan en nog even wat meer geslapen. Ik heb weer niet heel veel geslapen, want om een of andere reden vind ik dat lastig onderweg. Maar we hadden toch al een aardig stuk gereden en zaten op dit punt onder London vlakbij een plek wat zich 'Dorking' noemde. 

De zonsopgang was prachtig. Het voelt helemaal niet als uitwisseling, maar als vakantie. Is het een klein beetje. Misschien. Misschien ook niet. Maar dus, de zonsopgang was erg mooi. 
En daarna kwam een stuk rijden (ook weer allemaal snelweg) langs glooiende heuvels, veel bomen en andere groene plekken. Voor ons, en zeker met dit licht en deze zon, een super gaaf uitzicht en landschappen. 

En dan na zo'n 2 uur: Bristol!!!